Happy Shakiba and Mana day:)

تیلور سوییفت توی آهنگ فیفتین از ابیگیل که روز اول مدرسه کنارش نشست و بعد تبدیل شد به دوست صمیمیش حرف می‌زنه. ولی من، روز اول مدرسه راهنمایی، نه کنار شکیبا نشستم نه مانا. بلکه یه چشم غره ترسناک به مانا رفتم که هیچ دلیلی نداشت چون ما حتی همو نمی‌شناختیم. شاید اگه بگم شکیبا و مانا شدن کسایی که نمیتونم زندگیمو بدون اون تصور کنم..حتما تعجب کنین:)
شکیبا، مثل اون آرزوی یهویی‌ای میمونه که توی سرت شکل می‌گیره و بعد یهو واقعی میشه و تو با اینکه شاید چیز مهمی نباشه ولی کلی براش ذوق میکنی. مثل اولین جرئه نوشیدنی خنکت وسط یه روز گرم تابستونی، که پایین رفتن و‌ رسیدنش به معده‌ت رو میفهمی. کسیه که وقتی ناراحتی با حرفای قشنگش آرومت میکنه، وقتی خوشحالی ده برابر تو ذوق زده ست و وقتی حرصت دراومده پا به پات فحش میده. شکیبا اون دوستیه که آمار رنگ پیژامه های کراشتو در میاره و وسط کلاس توی یادداشت ازت سوالای فلسفی میپرسه. همون دوستی که کلی نکته مشترک باهاش داری و با اینکه به نظر بقیه کاملا متضاد همین ولی خیلی خوب باهم میسازین. همونی که وقت میذاره و با بچه های دهم ریاضی کار میکنه و اگه توی فیزیک مشکل داشته باشی، برات توضیحش میده. آره شکیبا همچین آدمیه و واقعا دلم برای کسایی که شکیبا ندارن میسوزه:)
مانا، اون آدمیه که کافیه بهش بگی چی تو سرته و بعد پا به پات کسخل بازی در بیاره. همونی که با نسکافه باهاش مست میکنی و سیس گنگ با سوج اسپا و دیزرت هیویون برمیداری و بعد کف اتاق مشاورتون میشینین و میرین رو اعصابش، همونی که پایست تا هربار همو میبینین آهنگ تایتانیک بخونین، همونی که اول از هم متنفر بودین و الان هیچ جوره جدا نمیشین، همونی که حاضری به خاطرش پا روی آرمان های تهکوک شیپریت بذاری و یه سناریوی جیکوک براش بنویسی، مانا خود خودشه، حتی وقتی درمورد درسای رشته هاتون باهم بحث میکنین ده دقیقه بعدش هرکدومتون یه ایرپاد تو گوشتونه و درحال فیزیک حل کردن به الک بنجامین گوش میدین، همونی که میتونم کنارش بشینمو هیچی نگم و بازم احساس خوبی داشته باشم.
امروز تولد این دوتاست. خواهرایی که ۱۸۰ درجه باهم فرق دارن ولی کافیه به یکیشون چیزی بگی تا اونیکی سلاخیت کنه. و میدونم که شکیبا از تولدش خوشش نمیاد ولی من دوستش دارم چون ۲۰ دی ۸۴ اونا به دنیا اومدن، و همین خاصش میکنه!:)

Dear Scarlet

اسکارلت عزیزم؛
«ستاره‌ها را یادت هست؟»
یه شب بارونی بود. مثل همه اون عاشقانه های کلیشه‌ای که باهم بهش می‌خندیدیم. ولی خیلی اتفاقی، اون شب هم شدیدا بارون می‌اومد. سرتاپا خیس شده بودیم ولی اون لبخندهای احمقانه از صورتمون پاک نمی‌شد.
توی نگاه جفتمون پر خستگی بود. گفتم گشنمه. چشماتو چرخوندیو گفتی همیشه هستی. دوتا شیرکاکائو از نزدیک ترین. سوپری خریدیم و زیر بارونی که نم‌نم می‌زد سمت پل روی میدون رفتیم. مثل دیوونه هایی که هیچ دغدغه ای ندارن به همه چی می‌خندیدیم. هیچکس تو خیابونا نبود. نشستیم وسط پل. رو به هم. با شیرکاکائوها فاز آبجو برداشته بودیم.
یه گربه سیاه و سفید با چشمای درشت و‌ براق از جلومون رد شد. زمین سرد بود، ولی انقدری خشک هست که راحت بشینیم. لبخند زدیو گفتی آهنگ می‌خوای. گوشیمو از جیب شلوارم درآوردم و بدون خیلی گشتن، maroon پلی کردم. آهی کشیدی و با خنده گفتی انگار جز تیلور سوییفت کسیو نمی‌شناسی. پوزخند زدم. می‌دونستم خودتم فهمیدی این آهنگ خیلی به حسوحالمون می‌خوره. بلند شدم و دستتو گرفتم تا توهم بلند شی. گفتم باید برقصیم. گفتی دیوونه‌ام، ولی خندیدی. فکر کردم به این می‌گن خنده. زمزمه کردی مطمئنی؟ گفتم هیچوقت تا قبل از این نبودم. می‌گم باید توی نیویورک برقصیم. بدون کفش. بهت زده خندیدی و دستامو فشردی.
بارون که بند اومد، کنار هم توی اتوبوس نشسته بودیم. به غرغرهای بی پایان من گوش می‌دادی و گاهی همراهیم می‌کردی. راهمون توی خیابون ولیعصر جدا شد.
من هنوزم همونجام. همونجایی که ترکم کردی. توی پیاده روی ولیعصر ایستادم و مردم بی‌توجه از کنارم رد می‌شن و می‌رن. من موندم و اشکام.
اگه زندگی بعدی باشه، نمی‌ذارم داستانم اینجا تموم شه، با جمله «من، کسی که همراهش بدون کفش توی نیویورک می‌رقصیدم رو از دست دادم.»
با عشق؛
ربکای تو.

 

+ادامه دارن~

Dear Reader

Dear reader
خواننده‌ی عزیز
If it feels like a trap
اگه حس می کنی که این یه تله اس
You′re already in one
از قبل توی یکی هستی
Dear reader
خواننده ی عزیز
Get out your map
نقشه ات رو بیرون بیار

Pick somewhere and just run
یه جا رو انتخاب کن و فقط بدو
Dear reader
خواننده ی عزیز
Burn all the files, desert all your past lives
همه ی مدارک رو بسوزون، همه ی زندگی های گذشته خودت رو رها کن
And if you don’t recognize yourself
و اگه خودتم خودت رو تشخیص ندادی
That means you did it right
این یعنی درست انجامش دادی

Never take advice from someone who′s falling apart
هیچوقت از کسی که در حال فروپاشیه نصیحت نگیر
Never take advice from someone who’s falling apart (You should find another)
هیچوقت از کسی که در حال فروپاشیه نصیحت نگیر

Dear reader
خواننده ی عزیز
Bend when you can
وقتی میتونی خم شو
Snap when you have to
وقتی مجبوری بشکن
Dear reader
خواننده ی عزیز
You don’t have to answer
نیاز نیست جواب بدی
Just ′cause they asked you
فقط به این دلیل که از تو پرسیدند
The greatest of luxuries is your secrets
گران‌بهاترین دارایی، رازهاته
Dear reader
خواننده ی عزیز
When you aim at the devil
وقتی شیطان رو نشونه میگیری
Make sure you don′t miss
مطمئن شو که از دست ندی

Never take advice from someone who’s falling apart
هیچوقت از کسی که در حال فروپاشیه نصیحت نگیر
Never take advice from someone who′s falling apart
هیچوقت از کسی که در حال فروپاشیه نصیحت نگیر

So I wander through these nights
پس من در این شب ها سرگردانم
I prefer hiding in plain sight
من ترجیح میدم جایی که همه میبینن قایم بشم
My fourth drink in my hand
چهارمین نوشیدنیم تو دستم
These desperate prayers of a cursed man
این ها دعاهای ناامیدانه ی یک مرد نفرین شده ست

Spilling out to you for free
که مجانی بهت میگه شون
But darling, darling, please
ولی عزیزم، عزیزم، لطفا
You wouldn’t take my word for it
حرفمو جدی نمی گرفتی
If you knew who was talking
اگه میدونستی که کی بود که حرف میزد

If you knew where I was walking
اگه میدونستی به سمت کجا دارم میرم
To a house, not a home, all alone
به سمت یک ساختمون، نه خونه، تنهای تنها
′Cause nobody’s there
هیچ کس در آنجا نیست
Where I pace in my pen and
جایی که قلمم رو بکار می گیرم و

My friends found friends who care
دوستام دوستایی رو پیدا می کنن که اهمیت میدن
No one sees when you lose
کسی نمیبینه باختنت رو
When you′re playing solitaire
زمانی که تو در حال بازی کردن هستی

You should find another guiding light
باید یه نور راهنمای دیگه رو پیدا کنی
Guiding light
نور راهنما
But I shine so bright
اما من خیلی پرنور میدرخشم

You should find another guiding light
باید یه نور راهنمای دیگه رو پیدا کنی
Guiding light
نور راهنما
But I shine so bright…
اما من خیلی پرنور میدرخشم
 

+تو یه روز چهار بار پست گذاشتم- لطفا همشونو ببینین:"

به او، باران نیمه‌شب سرخ.

قرمز روشن زیبای من؛

فراموشت نمی‌کنم. دوستت دارم. دوستت خواهم داشت.

با عشق؛

شاهزاده سفید، شاهزاده تو.

هجدهمین‌روز‌ازدهمین‌ماه‌

برای آرزوهایی که از دست دادین. برای نخبه‌هایی که از دست دادیم. برای اون ۱۷۶ حق زندگی که گرفته شد.

تسلیت، ایران من:)

 

+اون روزی که فهمیدیم کار خودشون بوده، انقدر گریه کردم که نفس کشیدن یادم رفته بود. فکر میکنم همون موقع بود که فهمیدم تو چه جهنمی زندگی میکنم.

پستی بدون سر و‌ ته#32

1.دیدین این بیشعورا با هچان پسرم چیکار کردن؟ به خاطر تپش قلب فعالیتاش متوقف شد:" من و ستایش تو مدرسه فقط عر می‌زدیم-

2.دلم برای گویینگ سونتین و تودو دیدن تنگ شده

3.قسمت یک فصل چهار بانگو چهارشنبه اومدددانژناطلتطمتامصتشمتشمستس و من به خاطر امتحانا ندیدمممممم

4.چقدر دلم برا ریکشنای بچها بعد امتحان تنگ شده بود-

5.به نظرتون تو فصل جدید سکانس دردناک مرگ پسرمم هست؟-

6.نازی گفت اولاش ادامه ناوله فعلا.

7.امتحان زیست امروزمو بد ندادم، درواقع خودم که فکر میکنم خیلیم نریدم-

8.نازنین به neverland گفت noorland:))))))

9.کادوی تولد برای یه موجود دلنشین بنگچان لاور infj که دست بر قضا بستی‌تونه چی پیشنهاد میدین؟

10.در ادامه مورد قبل، برای یه موجود esfp گوگول مگول سوییت جیمین لاور که خواهر مورد بالاست و جیکوک شیپ میکنه چی؟

Dance in New York with no shoes

تو عطر یاس می دی زیبای مغرور

که گلبرگ هاش ترک خورده

برو برو که دوره خونه از تو

برو که عطر یاس رو سیل برده

I can still smell the perfume you used to wear in my clothes 

Can't erase it, no

I used to think you were that someone

We used be so much alike 

I can still see you in myself

تو میری ولی شعر میشی تو کتابم

یه رویای محال توی خوابم

من لای ابرا دنبالت میگردم

تا شاید یه روز یه جا با بارون بیای بازم

And you call me up again just to break me like a promise

So casually cruel in the name of being honest

I'm a crumpled up piece of paper lying here

'Cause I remember it all, all, all

And I lost you

The one I was dancin' with

In New York, no shoes

Looked up at the sky and it was maroon

 

+شاید ذهن نویسندمه؟ ولی این پنج تا آهنگ دارن سعی میکنن یه داستانی رو برام تعریف کنن...

++بچه‌ها عکس پست زیادی کراش نیست؟-

Happy Moonlight Day!!

شاهزاده اشتباه می‌کرد. شاید نیاز نداشت با دختر نقره‌فام عشقو تجربه کنه. شاید باید همون دوست‌هایی می‌موندن که همه بهشون حسودی می‌کردن.

شاهزاده فهمید و دختر هم فهمید، حالا، صدای خنده هاشون توی جنگل پیچیده بود.

تولدت مبارک مهتاب نقره ای:)

پارسال بهت گفتم هرچیزیم بشه من بازم کنارت می‌مونم. خیلی عجیبه ولی دقیقا همینطور شد. ما بعد از اونهمه تنش هنوز کنار هم موندیم=)

به دلیل نداشتن امکانات کافی که خودتم در جریانی، پست تولد امسالت خیلی ساده‌ست. ولی جبران میکنم، منتظر کادوم بمون^^

Fan fictions; future

سلااام~~
در مرحله اول می‌خوام اعلام کنم تمام پارت های بلوهیون پیش نویس شدن و دیگه آپلودی برای این فیکشن صورت نمی‌گیره. از همراهیتون تا به اینجای کار ممنونم. اگه کسی می‌خواد، می‌تونه بیاد خصوصی که پی‌دی‌اف داستان رو تا همینجایی که آپلود شده بود تحویل بگیره. دلیلش شخصیه و برمی‌گرده به اینکه من با چند نفر از شخصیت های اصلی و کلیدی دیگه ارتباط ندارم. (آخیش راحت شدم-)
در قدم بعدی، من توی پست قبل ازتون چندتا سوال پرسیدم و الان می‌خوام با توجه به جواب هایی که گرفتم یه سری تصمیمات بگیرم یا سوال های جدید مطرح کنم-

۱.از فیکای من خوندین؟ کدومشون رو بیشتر دوست داشتین؟
اینکه اکثرتون گفتین اولدر برام لذت بخشه ولی به جز کالیستا، آنی، ایمی، هانول، چند نفری که فیک رو توی تلگرام خوندن و شوکو که بحثش به کل جداست، کسی نیومد بگه نظرش چی بوده. کالیستا گفت زیاد بودن کرکترا براش اذیت کننده بود، و من توی فیکشن بلند بعدیم اینو رعایت کردم تا گیج نشین. ایمی گفت بعضی صحنه هارو سریع رد کردم و اگه متوجه شده باشین الان سعی دارم برای هر سکانس زمان بذارم و همه چیز رو بنویسم. متوجه می‌شین؟ من از نظراتتون استفاده می‌کنم برای همین انقدر اصرار دارم بگین. برای یه وانشات که شاید ۲۰ دقیقه خوندنش طول بکشه من چند ماه زمان گذاشتم و در ازاش فقط یه انتقاد یا نظر می‌خوام. خیلیه؟
۲.به نظرتون جای چی توی نوشته های من خالیه؟ یا یه طور دیگه بپرسم، فیکشنی که شما دوستش داشته باشین شامل چه ویژگی هاییه؟
خداروشکر که نگفتین اول به کاپل نگاه می‌کنین و من رو خرسند کردین، چون به شخصه هر کاپلی که به داستان بیاد جدا از معروف بودن یا نبودنش رو انتخاب می‌کنم و اگه می‌گفتین چون کاپل رو دوست ندارین نمی‌خونین هارتم بروکن می‌شدTT
سلین به کاپل های استریت اشاره کرد و باعث شد یه حس غروری درونم به وجود بیاد چون من هم توی اولدر به کاپل استریت جذاب داشتم هم توی فیکشن بعدیم دارم.
۳.دزیره رو خوندین؟ نظرتون چی بود؟
اینو صرفا پرسیدم که نظرتونو بدونم-
۴.نظرتون درمورد پارت اسمات توی فیکشن چیه؟
از نظر من اسمات مثل نمک می‌مونه. برای طعم دادن به غذا لازمه ولی زیاد بخوری فشار خون می‌گیری.
فیک جدیدم دوتا پارت اسمات داره. یکیشو خودم نوشتم که خیلی سربسته و سانسور شده ست، اونیکی رم نازنین نوشته و من کار بازنویسیش رو مدام دارم عقب می‌اندازم-
چون گفتین دوست ندارین، من سه تا ایده دارم.
اول:بذارم و مشخص کنم.
دوم:نذارم.
سوم:یه ورژن با اسمات و یه ورژن بی اسمات بدم بهتون.

جدای این مسائل من فیک جدیدم رو کامل نوشتم و تا نصفه تایپ کردم. با توجه به نظرات خودتون تصمیم بر پارت پارت آپ شدنش گرفته شد. حالا! می‌خواین مثل بلوهیون متنی توی پست بخونید یا پی دی اف کنم؟ از اونجایی که یکم زیادی برای دان کردن پی دی اف گشادین می‌پرسم:))))

 

+جواب بدین.

Can I ask you a question…?

بچه ها چند تا سوال میخوام ازتون بپرسم و خواهش بسیار میکنم که ایگنور نکنین و جواب بدین. برای پستی که قصد نوشتنشو دارم، جواباتونو میخوام.

۱.از فیکای من خوندین؟ کدومشون رو بیشتر دوست داشتین؟

۲.به نظرتون جای چی توی نوشته های من خالیه؟ یا یه طور دیگه بپرسم، فیکشنی که شما دوستش داشته باشین شامل چه ویژگی هاییه؟

۳.دزیره رو خوندین؟ نظرتون چی بود؟

۴.نظرتون درمورد پارت اسمات توی فیکشن چیه؟