برای آرزوهایی که از دست دادین. برای نخبه‌هایی که از دست دادیم. برای اون ۱۷۶ حق زندگی که گرفته شد.

تسلیت، ایران من:)

 

+اون روزی که فهمیدیم کار خودشون بوده، انقدر گریه کردم که نفس کشیدن یادم رفته بود. فکر میکنم همون موقع بود که فهمیدم تو چه جهنمی زندگی میکنم.