some the end...

بابای هان سوهی:با من ازدواج کن!

مامان هان سوهی:نه، میخوام ادامه تحصیل بدم.

THE END.

---

جو دان ته:میای با هم خیانت کنیم؟

چئون سوجین:نه من شوهرمو دوست دارم.

THE END.

---

مین سول آه:پس استخدامم؟

چئون سوجین:بد شد، قبلا یه معلم ریاضی دیگه استخدام کردیم، ببخشید.

THE END.

---

دوستای ناباب:سونگری جون بیا یه گروه چت کاکائوتالک هست میای؟

سونگری:والا کاکائوتالکو پاک کردم میخوام برا کنکور بخونم شرمنده

THE END.

---

مگومی:یوجی اون انگشته رو نخوریا!

یوجی:باشه.

THE END.

---

دازای:با من میای آتسوشی؟

آتسوشی:نه.

THE END.

---

دوستای هیناتا:بیا امروز به جای رد شدن از جلو اون فروشگاه تلویزیون داره از یه جای دیگه بریم.

هیناتا:باشه.

THE END.

---

دوستای ناباب:هیونجین بیا تو کلاسی که همه توش فحش میدن

هیونجین:عا نه ببخشید من میخوام کلاسمو عوض کنم

THE END.

 

یدونه ام شما بگیدD:

سریال/انیمه/فیک

احتمالا اکثرتون سلیقه منو بدونین، اگه هم نه فک کنم اینکه پنت هاوس و هتل دل لونا و سگ های ولگرد بانگو رو خیلی دوست دارم مشخص کنه سلیقم چجوریهxD

سریالی انیمه ای چیزی که همچین سبکی داشته باشه-دارک و جنایی و اینا--کمدی ام باشه خوبه- معرفی کنین شهریور ببینمD:

فیک هم چون شاید اکثرتون پست قبلمو ندیدین باز تکرار میکنم بی تی اس نباشه معرفی کنینTT اکسو ام زیاد دارم البتهxD گروهای دیگه درکل دارید بگیدD:

تو خصوصی نفرستین عمومی بدینشون دور هم دانلود کنیمxD

اصنم این پستو صرفا نزاشتم که قالبمو ببینینD:

نصیحت #1

هیچوقت وقتی به باباتون گفتین مشق ادبیات دارین و مثلا دارین سوالارو از رو لپتاپ میبینین اسکیز کد قسمت ویژه رو پلی نکنین.

اسپویل:ولی من خیلی زودتر از اینکه فلشه رو پیدا کنن حدس زدم سونگمین مافیاس:> تاثیرات فیکشن جنایی نوشتن و پنت هاوس دیدنه بهم افتخار کنین*-*

سفری به دور دنیا~

*صفحه های اولش مفقود الاثر شده و درحال حاضر فرانسه ایم ما*

 

وای خدا نمیدونید تو فرودگاه چه خبر بود. خیلی بزرگ بود و کلی سوغاتی فروشی داشت. خوب که خرید کردیم آماده شدیم که برویم به هتل که یک دفعه مامان نیروانا داد زد:«بچم، بچم کجاست؟» کلی دنبال نیروانا گشتیم که یک دفعه صدایی آمد«دن دن دن پدر و مادر بچه کوچکی به اسم نیروانا به بخش اطلاعات دن دن دن» نیروانا را که برداشتیم رفتیم به هتل. خیلی خوب بود از پنجره اتاقمان می توانستیم برج ایفل را ببینیم. یک هو صدایی آمد که می گفت«کمک! من توی دستشویی گیر کردم!» وای صدای آریانا بود! همه رفتیم و در دستشویی را کشیدیم تا بلاخره باز شد. آخیش! دیگه باید بریم بخوابیم. فردا کلی کار داریم.

صبح رفتیم به غذا خوری هتل تا صبحانه بخوریم. صبحونه ام حلزون سرخ شده با کره و سوسیس بود. می دونم به نظرتون بد میاد ولی خیلی خوشمزه بودن.

بعد رفتیم تا در شهر بگردیم. اول به برج ایفل رفتیم و بعد به کلیسای جامع پاریس رفتیم. بعدش هم رفتیم تا ناهار بخوریم چون بعد از ظهر باید به سمت ریو دوژانیرو حرکت کنیم که دیدیم نه رزا نه مامان رزا هیچکدام نیستند. کلی دنبال آنها گشتیم اما پیدایشان نکردیم. دیگه داشت دیر میشد برای همین به سمت فرودگاه رفتیم و سوار هواپیما شدیم. مامانم در موبایلش دید که المپیک ریو فردا شروع می شود ما هم با هیجان به ریو رفتیم.

یک خبر خوب! رزا و مامانش با پرواز بعدی به ریو آمدند. آخرش هم نفهمیدیم اینها کجا گم شده بودند. بهمان اجازه دادند در المپیک شرکت کنیم!

نیروانا فوتبال، رزا ژیمناستیک، هدیه هندبال، مریم.د تنیس، نیکتا و پرسون بسکتبال، دریا شنا و واترپلو، بهاره والیبال ریحانه هم همینطور، اونیکی مریم هندبال پریسا شنا و خودم هم تیر اندازی شرکت کردیم. بعد به سمت هامبورگ راه افتادیم.

یک خبر بد! دریا در بازی وسطی ای که خواستیم در آلمان انجام دهیم پایش شکست و در همانجا ماند و ما بدون او به سفر ادامه دادیم. البته مادرش نیز بود. ما به دریا گفتیم که به محض خوب شدن به ما تلفن بزند و به جایی که ما هستیم بیاید.

***

چند روز است که دریا را ندیده ام. گفت که مجبور است به ایران برگردد و دوباره بیاید. امروز یک سفر دریایی با کشتی پدر بهاره و هدیه از اقیانوس اطلس گذشتیم. اما کشتی غرق شد و ما از جزیره آدم خوار ها سر درآوردیم. آنها ریحانه را خوردند و ما برایش عزاداری کردیم. بعد هم دست مریم در رفت اما آقایی که آنجا بود دستش را خوب کرد. ما با خرده چوب های باقی مانده یک قایق درست کردیم اما متاسفانه ترنم از روی آن پرت شد پایین. دیگر نفهمیدیم زنده ماند یا  غرق شد. خلاصه مامان هایمان زنده بودند. مامان ترنم خودش را انداخت تو آب تا دخترش را پیدا کند ما ام حرکت کردیم.

***

خوشبختانه ترنم داشت دنبال ما می آمد. مادرش هم همینطور. به ساحل که رسیدیم متوجه شدیم که در نیویورک هستیم. یعنی ما یک شبه از روی اقیانوس اطلس گذشتیم. وقتی که دیدیم دارد از پشت سرمان صدای گرومپ گرومپ می آید بلاخره برگشتیم و دیدیم همان غولی که ریحانه را خورده بود رزا را هم خورده و بعد ریحانه را جلوی پای ما بالا آورد.(تازه فهمیدم چرا یک مدت است که رزا را ندیده ام!) ما به دریا زنگ زدیم و به او گفتیم با اولین پرواز به نیویورک بیاید.

بگذریم، دوباره مانند قبل به سفرمان ادامه دادیم. بعد از آنکه برای بار 249 مین بار مجسمه آزادی را دیدیم دیگر وقتش بود به هتل برویم. هتل خیلی قشنگی بود و اسمش هتل هیلتون بود(شبی ازمان دوهزار و پونصد دلار گرفت) وقتی ریحانه دوش گرفت تا اسید معده آن غول را از سر و رویش پاک کند رزا را بیهوش روی زمین دیدیم و کلی طول کشید تا به هوشش آوردیم و بعد مجبور شدیم دوباره سوار هواپیما شویم و به مسکو برویم.

آنجا جای خیلی خوبی بود و من یک مجسمه، ماکت و لگوی قصر کرملین را خریدم و یک عروسک 7 تایی روسی را برای پسرعموی کوچکم که دیروز همزمان با برادر آریانا به دنیا آمد خریدم. البته مامانم گفت که او هنوز خیلی کوچک است و عروسک را به خود عمویم می دهد تا بزرگ شود. من و دریا و نیروانا با هم سر وقت برنامه سفرمان رفتیم و دیدیم بعد از اینکه به 12 کشور دیگر رفتیم برمیگردیم ایران و شهر های آن را دیدیم به تهران برمیگردیم. نیروانا خیلی ناراحت شد و گریه کرد و من دلداریش دادم و گفتم:«ناراحت نباش. فقط اونجا میتونی...» و اینجا نیروانا حرفم را قطع کرد و گفت:«آره! ممنونم هستی!» دریا هم گفت:«برو بابا». بعد نیکتا صدایمان کرد و گفت:«ریحانه توی اتاق غذاخوری گیر کرده!» ما به طرف اتاق دویدیم اما مامور مارا بیرون کرد.

وقتی زمان غذا فرا رسید صدای ریحانه دیگر در آمده بود و ناله میکرد. در را که باز کردیم دیدیم 4 تا دیس بزرگ غذا را خورده و دارد ناله می کند. و ما هم مجبور شدیم او را به بیمارستان ببریم تا بلاخره توانست بیشتر چیز هایی را که خورده بود بالا بیاورد. بعد با هم به هتل برگشتیم.

***

دوباره داریم به آمریکا می رویم اما به واشنگتن دی سی! راهنمای تورمان گفت:«کاغ سفید اینجاست و می گویند هرکس که رئیس جمهور را ببیند خوشبخت خواهد شد.» همگی ریز ریز خندیدیم بعد من ناگهان دختر خاله ام را در خیابان دیدم و نیروانا خاله اش را در پارک دید.

---

متاسفانه از اینجا به بعد دیگه کلاس پنجم تموم شد و ننوشتم..xD

BLINK in weverse

 

 

 

کم کم داره میشه 5 سال که بلینکم و تو این مدت دونه به دونه پیشرفت دخترامو دیدم..

تو اکانت ویورس بلک پینک جوین شید بلینک!^^

 

+بهم فیک برسونید دارم از بی فیکی میپوسمممممم

بی تی اس نباشه جاست از بقیه گروها فرق نداره. چی شیپ میکنمم که خبر دارین فقط فیک بدید بهممTT

NO means NO!

در مورد جمله "نه یعنی نه" چه حسی دارین؟

منظورم اینه که وقتی میشنویدش چی توی ذهنتون میاد؟

Dream Catcher-Deja Vu

 

 

 

درد هر روز بیشتر میشه، بدون پایان جلوی چشمام، دژاوو

پستی بدون سر و ته

1.روایت هر روز صبح:

من میرم وب آیسی جیو چک میکنم

700 تا کامنت میدم

هلی آن میشه میاد وب من دوتایی زر میزنیم

صد قرن بعد ایمی آن میشه میاد به من ریکشن میده

سیسی هفت هشت روز بعد آن میشه یه آها باشه میگه میره

جدیدا کنار آیسی جی این جدیده ام-که اسمشو لو نمیدم وگرنه به قتل میرسم- اضافه شده دیروز 30 و خورده ای کامنت دادمxD

 

2.الی همین الان آن شد آخجونTT

 

3.سونگهوا رو به پرسون معرفی کردم گفت چون تو کراش زدی پس کراشه._.xD

 

4.آهنگ دژاوو دریم کچر واقعا چرا انقد خوبه؟؟ میخوام توش زندگی کنم... گوداپشی، نو ناپه، دژاووTT

 

5.کامبک دریم کچرو استریم میزنین یا بزنمتون؟

 

6.پنت هاوس یه تاثیری تو زندگیم گذاشته که دلم میخواد اگه بمیرم  به قتل برسم:/ بعد قاتله محو شهه بعد پلیس کلی عر بزنه سر پیدا کردن قاتل مننن بعد کلی آدم درگیر شن هزار تا اتفاق بیفته بعد پرونده رو ببندن چند سال بعد یه مدرک خفن برسه دستشون آخر سر یه نتیجه پشم ریزون در بیارن:/xDD

 

7.داشتم دفترای پارسال و سال قبلشو جمع میکردم یه سری از یادداشتای خودم و رامشو پیدا کردم سر کلاسxD اون موقع من رو یکی کراش بودم با رامش براش اسم مستعار گذاشته بودیمxDD

 

8.در همون پیدا کردن دفترا یه داستان ناببببببببوددددددد پیدا کردم که کلاس پنجم نوشته بودم، بچهای کلاس با هم دست جمعی با مامانامون رفتیم سفر دور دنیاxD سادیسم غیر قابل انکاری توش به خرج داده بودم...xD حالا مینویسم میزارم اینجا خودتون ببینیدxD پرسونم به طرز مخوفی تو داستان نبود نمیدونم چرا:/

 

9.امروز کشف کردم عکس و فیلمای تولدای 2 تا 10 سالگی من تو کامپیوترم هستxDD و رفتم عکسای 10 سالگیو باز کردم و با یه مشت سم رو به رو شدم که فقط میخوام بسوزونمشونxD پرسون عزیزم تو ام حضور داشتیxD

 

10.گفته بودم رفتم کلانتری برا فیکی که درحال نوشتنشم سوال بپرسم؟ ته سوالام یهو ماموره گفت یه بخشی از داستانتو بخون ببینم تا الان چجوری نوشتی واقعی ان یا نه

قبل از اینکه مجبور شم جای جمین و یوتا و مارک بزارم جعفر و یاشار و ممد فرار کردمxD

اندر احوالات یک استی بعد از اولین آپدیت اینستای هیون

 

 

خدایی حق داشتم😐😂

تناسخ، آره یا نه؟

وقتی ازتون در مورد تناسخ و زندگی بعدی پرسیدم اکثرتون گفتین اعتقاد ندارین، ولی دوست دارین وجود داشته باشه.

اولین چیز اینه که هیچکس نمیدونه. هیچکس نمیدونه بعد از مرگ چی میشه.

همه چیز برای زندگی بعد از مرگ در حد یه تئوریه ولی چیزی که مشخصه اینه که مرگ پایان زندگی نیست، یعنی قرار نیست با مردن همه چی تموم شه.

من خودم به تناسخ اعتقاد دارم ولی قرار نیست اعتقاد خودمو بکنم تو چشتون یا تئوری های زندگی دوم رو بیارم وسط و این حرفا. چون بحث الان این نیست،

آرام یه کامنتی داد که جالب بود برام،

 

بنظرم عادلانه نیست که آدمها بنا بر اشتباهاتشون تو زندگی بعدی جایگاه خوب یا بدی داشته باشن چون اینجوری با خیال راحت کارهای شیطانی ممکنه انجام بدن و نهایتا یکی دو دوره زندگی جورش رو بکشن

ینی بنظرم زندگی دنیوی بدون ابدیت پوچه و این پدچی برای من قابل پذیرش نیست

 

راستش-جدا از اینکه کلا از کامنتای آرام خوشم میاد- یه بخشی از حرفش دقیقا اعتقاد مخالف منه، اونم ابدیته.

توی قرآن گفته شده قیامت و حساب رسی ای وجود داره و تقسیم بندی آدما به بهشت و جهنم بعد از قیامت انجام میشه و بعد؟ بعدش چی؟

بحث اینکه آدما بابت تمام کارهایی که انجام میدن جوابی میگیرن جداست، همه مردم جهان اینو قبول دارن که هیچی بدون جواب نمیمونه. به اصطلاح همون کارما.

مثلا یه نفر توی زندگی الانش یه کاری انجام میده و بعد قراره تا ابد بابت اون کارش مجازات بشه؟ یعنی آدمی که توی 3 سالگی میمیره با کسی که 70 سالگی میمیره رو به یه شکل محاکمه میکنن؟-اون سه ساله هه اصن کاری کرده تو زندگیش؟:/-

اصلا گیرم اینجور باشه، تهش قراره چی بشه؟ همینجوری ادامه داره؟ آخرش قراره به چی برسه؟ خیلی یکنواخت نیست؟

یاد نامیرایی افتادم. به نظرتون زندگی ابدی وقتی میدونین قرار نیست بمیرین عجیب نیست؟

نمیدونم چجوری باید توضیحش بدم، ولی بعد از یه مدت حوصله آدم سر میره. چون توی زندگی الان، شما دارین با فکر اینکه ممکنه همین الان بمیرید زندگی میکنید. به خودتون آسیب نمیزنید یا همینجوری یهویی نمیفتید جلوی ماشین، چون میدونین ممکنه ادامه زندگی ازتون گرفته بشه. کارای خطرناک که به بقیه آسیب بزنه انجام نمیدین چون میدونین قراره جوابشو بگیرین مگه اینکه روانی بودن کورتون کرده باشه که اون دست ما نیس دیه.

ولی وقتی میدونین نمیمیرین، دیگه قرار نیست چیزی جالب باشه. بعد از یه مدت نمردن حوصله سر بر میشه. بعد از یه مدت اینکه فقط بشینی زیر درخت و زیرت رودخونه باشه و همش چیز میز بخوری حوصله سر بر میشه. خب که چی؟ تهش قراره چی بشه؟

از سمت دیگه تناسخ هم این ایرادو داره که مدام روحت میچرخه و به دنیا میاد. اما حداقل توی زمین به دنیا میای، علم و چیزایی مثل اون وجود دارن و میشه چیزای زیادیو اثبات کرد...

مثلا اون دختر بچه 3 ساله همیشه آرزو داشته چه میدونم بره سفر. توی زندگی بعدیش کمبود اون سفر کردنه جبران میشه-الکی دارم میگما مثال زدم صرفا-

یا مثلا یه قاتلی که زده کلی آدم کشته، اگه توی زندگی بعدیش به عنوان یه چیز ناچیز به دنیا نیاد قطعا طعم ازدست دادنو میکشه. هرچند توی زندگی الانش هم قراره کارما بیاد سراغش

به هر حال چیزی که توی قرآن میگه در مورد خوب زندگی کردن تا اینکه یه زندگی بعد از مرگ خوب داشته باشیم با اعتقاد به تناسخ هم رعایت میشه.

 

اگه نظرتونو نگفتین ممنون میشم بگیدش^^

 

+آهنگ Never Grow Up چانمینا یه آهنگ افسانه ایهTT

++چجوری چانمینا استن نمیکنید تباها..واقعا که..

+++تحلیلای Bijin مینا رو خوندم و برگام ریخت. تکرار میکنم چانمینا استن کنید پشیمون نمیشید

++++لوک ات دیس..آه لوک ات دیس...