مادر من پزشک اورژانسه، به خاطر کمک کردن به معترضین دو تومن از حقوقش کم کردن.
سوگند بقراطی که پزشک ها میخورن می‌دونین چیه؟ یعنی تو به هرکسی، با هر نژادی و هر عقیده ای باید کمک کنی. وظیفته کمکش کنی. این کارشون نقض واضح سوگندیه که یک پزشک می‌خوره و وظیفه داره بهش عمل کنه.
یکی از دوستای منو هشت روز گرفته بودن. انقدر شکنجه‌ش کردن که از نظر روحی جدا وضعش خرابه. لگنش در رفته و هنوز جای زخم روی بدنش مونده.
دوتا از دوستای صمیمی من به خاطر گاز اشک آور چشماشون تقریبا داغون شده.
سرکوب میشیم؟ اگه بشیم منو نفر اول میکشن. بهتون قول میدم به خاطر اینهمه فعالیت توی توییتر و تلگرام اسم من و بابامو قراره هشتگ کنید.
ولی می‌دونید فرق بین من و شما چیه؟ من ترجیح میدم شکنجه شم و حتی بمیرم ولی نسل بعد من امیدشونو از دست ندن. شما ترجیح می‌دین تا آخر عمرتون توی بدبختی توی فقر توی عذاب زندگی کنین و حسرت این روزا که از دست دادیدشون رو بخورین.
حتی اگه دو روز دیگه یکی از دوستام بیاد اینجارو آپدیت کنه و بگه هستی مرد، هستیو گرفتن، بازم بخشی از من توی وجود کسایی که می‌جنگن باقی می‌مونه.
بی طرفی فرقی با بی شرفی نداره. تا این قاتل ها رو بیرون نندازیم هیچی توی این کشور عوض نمی‌شه.
اکانت توییترم رو توی منوی صحبتی با شاهزاده گذاشتم. تا شیش آبان خیلی به ندرت آنلاین خواهم شد. دوستتون دارم3>
