امروز تولد توئه، عزیزدل من.
آدمای متفاوتی توی دنیا وجود دارن شیرین ترینم. خیلی زیاد و شاید خیلی هم شبیه به همن. شاید خیلی بیش از حد معمولی‌ان، از همون سبکی که همیشه محکومشون می‌کنیم.
سوال اینجاست که چرا با وجود اینکه آدما تا حد زیادی انقدر شبیه هم رفتار می‌کنن من هنوز به تو می‌گم خاص؟ چون قطعا خیلیا شبیه توام وجود دارن، ولی چرا تو با همه‌شون فرق داری؟
چون تو جیوویی. تو تنها کسی هستی که تمام ویژگی‌ها و خاطره‌های خودت رو داره. کسی که موقع جرات حقیقت بهم جراتای مسخره می‌ده و بعد دو روز بهشون می‌خندیم، کسی که کلی براش درجه بندی پلیسو توضیح  می‌دم بدون اینکه خسته شم، کسی که شبیهمه اونم توی اصلی ترین ویژگی شخصیتیمون، کسی که بوی شکوفه‌های بهار نارنج می‌ده جوری که می‌خوای یه نفس عمیق بکشی و هرگز بازدمت رو بیرون ندی، کسی که مثل باد خنک بهاریه که با برگ‌های تازه دراومده و گلبرگ‌های ارغوان زمین رو فرش می‌کنه، تو جیوویی و همین جیوو بودنت باعث شده انقدر دوستت داشته باشم عزیزدل اونی:)
تولدت مبارک زیبای من، مراقب خودت و احساسات زلالت باش، از ته قلبم دوستت دارم. 💙