چرا اون؟ چرا اون؟
چون همه چیز تقصیر اونه، اما چرا اون؟
چرا اوه سوجه باید مدیرعامل باشه؟ چرا اوه سوجه باید این پرونده رو بگیره؟ چرا اوه سوجه توی بدترین شرایط اونجا بود و چرا هیچکس، به اون جای خالی توجه نکرد؟
چرا چرا چرا چرا و هزار تا چرای بی پاسخ..
و همشون، به یک نفر برمی‌گردن. اوه سوجه..!
بیاید درمورد "چرا او" و زیبایی هاش صحبت کنیم :)
پ.ن:ادامه مطلب سرشار از اسپویله عزیزای من، اگه میخواید سریالو ببینید یا ندیدید ترجیحا نخونید~
سریال وای هر از همون معدود سریال هایی بود که منو توی نگاه اول میخکوب خودش کرد.
از چیزهایی که من درمورد معرفی سریال به بقیه معمولا بهش اشاره می‌کنم جمله "شروعش خیلی خوب بود" ـه و این ثابت می‌کنه شروع سریال چقدر برای من مهمه. اگه اون سی ثانیه اول بتونه کاری کنه من بخوام بیشتر و بیشتر از ماجرای سریال بدونم، مطمئن باشین جای خودشو توی لیست فیوریت هام محکم کرده. و وای هر اینکارو به بهترین نحو انجام داد و باعث شد توی همون ثانیه های اول با دیدن سوجه ای که توی دستشویی خون روی صورتشو پاک می‌کنه و سعی می‌کنه با لبخند خارج بشه کنجکاو و هیجان زده بشم تا بخوام بقیه ماجرارو دنبال کنم! (درمورد این سکانس یه چیز دیگه هم خیلی جذبم کرد و اونم این بود که معمولا اینجور صحنه ها که از قسمتای بعد برش داده و توی قسمت اول پخش می‌شه رو بعدا می‌بینیم ولی این سکانسو فقط همونجا دیدیم و وقتی موعدش رسید خبری ازش نبود، و این حسو داد که سوجه، خیلی کارهایی انجام داده که هیچکس نه می‌دونه و نه بهش توجه می‌کنه..)
معمای سریال و جوری که همه چیز بهم ربط داشت وحشتناک جذاب و هیجان برانگیز بود. از قتل پارک سویونگ گرفته تا ارتباطش به معمای ده سال پیش و اون نقص هایی که هر کاراکتر داشت و اینکه هیچکس سفید یا سیاه نیست و همه تمام ویژگی های شخصیتی رو باهم دارن، جوری که معما از بین نمی‌رفت، فقط ارتقا پیدا می‌کرد و شفاف تر می‌شد، و طوری که روند داستان نه خیلی تند و نه خیلی آروم پیش می‌رفت برای من یکی که جذاب بود!
---
می‌رسیم به افکارم درمورد کرکتر ها؛
1.اوه سوجه
سوجه به عنوان شخصیت اصلی محشر عمل کرد. بازیگرش-سئو هیونجین- واقعا آرتیست قابلیه و حس می‌کنم اکثرمون اول توی دکتر رمانتیک دیدیمش،(اینم بگم که ایشون به عنوان خواننده سال 2001 توی اس ام دبیو کرده و تو آلبوم SMCU Express حضور داشته-) و واقعا بازی عالی ای ارائه داد، طوری که توی قسمت 14 و با دیدن گریه هاش واقعا اشکم دراومد! خیلی خوب تونست احساساتی که نیاز بود بگیریم رو ارائه بده، و دیالوگش "ببخشید آسمونم که ازت خوب مراقبت نکردم" و اون سکانس توی بیمارستان واقعا و واقعا غم نهفته توی صداش و چهره‌ش رو دوست داشتم، مخصوصا که زندگی و روندی که سوجه داشت با انتخاب بد بازیگر می‌تونست کاملا خراب بشه ولی اینطور نشد؛
سوجه در ابتدا شخصیت سمی ای بود اما کم کم بزرگ شدن و تغییر رفتارش رو به وضوح دیدیم. فکر می‌کنم کسی که بیشترین تحول رو داشت سوجه بود.
2.گونگ چان
اجازه دارم برای این یوپ یکم فنگرلی کنم؟=) خداوندا گونگ چان واقعا جزو باحال ترین کاراکترا بود! خبری از اون ماست بودن همیشگی نقش اولا نبود و چان یه کرکتر به شدت جذاب و مورد توجه بود:") و البته که این یوپ عالی تونست نقش یه پسر درونگرارو بازی کنه و اگه بازیش توی ترو بیوتی و صدای جادو رو دیده باشین کاملا می‌تونین تفاوت بین این نقش هارو حس کنین. اینکه به موقعش وقتی کنار سوجه بود لبخند می‌زد و می‌خندید و در مواقع دیگه توی بیان احساسات و چیزایی که براش سخت بودن مشکل داشت، و اینکه توی ذهنش تحلیل می‌کرد و علاقه‌ش به دفاع از دوستاش و کسایی که براش عزیزن همه اینارو می‌شد توی شخصیتش دید!
تنها مشکل ناخوانا بودن بعضی احساسات بود که اونم با توجه به اینکه این یوپ تقریبا تازه کار محسوب می‌شه و هنوز جای کار داره می‌شد حدس زد. هرچند اکثر احساسات قابل دریافت از بازیش بودن.
3.چوی یون سانگ
این کرکتر با من همتایپه و فکر می‌کنم نشون بده چرا گاهی من توی ذهنم حدس می‌‌زدم که الان خوبه این اتفاق بیفته یا این کارو بکنه و یون سانگ دقیقا همون کارو می‌کرد و با توجه به اینکه بازیگرش entp نیست این مسئله واقعا جای بحث داره چون تونسته بی نظیر ایفای نقش کنه.
و البته که اون سردرگمی و حس همزمان عشق و نفرتی که بیننده نسبت بهش داشتو بی نظیر بروز داد و تبدیل به کرکتر مورد علاقه من شد. بوس بهت پسرکم:)
4.چوی ته گوک
و ویلن داستان. نمی‌خوام چیزی بگم چون می‌دونم هرچقدر بگم از زیبایی این نقش کم می‌شه. هنر یک بازیگر وقتی نقش منفی رو بازی می‌کنه اینه که بتونه حس تنفر رو برانگیزه و می‌تونم بگم دقیقا همین اتفاق افتاد و تو دلت می‌خواست فقط یه مشت بزنی تو دهنش و مردنشو تماشا کنی!
5.سونگ می‌ریم
این یکی از نقش فرعی هایی بود که زیاد بهش توجه نشد و that's so sad چون من عاشق این شخصیتم:( وفاداریش به سوجه خیلی جذاب بود، و فاک خیلی باحاله این دختر..توی قسمت 15 و 16 سر اون دادگاه آخر ماجرا به اوج خفن بودنش رسید تراست می:) -حقیقتش دلم می‌خواست آخر سریال این و جی هیون بهم برسن:( خیلی کاپل سوییتی بودنTT-
6.نا سه ریون، جو کانگ جا و نام جی هیون
من هلاک این سه تا شدم تو کل سریال بس که محشر بودنTT نمک سریال این اکیپ بود بخدا. و این سکانس بعد دادگاه دانشجویی جزو سکانسای مورد علاقم بود و همون لحظه از این صحنه اسکرین گرفتم..بی نظیرین بی نظیر:) نقش جی هیونم یکی از اعضای آپتنشن بازی کرده~
---
موسیقی سریال محشر بود و اینکه بیشترشون انگلیسی بودن خیلی به دلم نشست. کلا کره توی موسیقی عالی عمل می‌کنه همیشه.
تنها چیزی که درمورد وای هر دوست نداشتم ×اسپویل شدید، اگه تا اینجا اومدی ولی هنوز سریالو ندیدی تورو سرجدت این تیکه رو نخون کل داستان سریال لو میره برات بمولا× بازیگر نقش نوجونیای کیم دونگ گو اصلا شبیه این یوپ نبود و تقریبا 10 بار اون تیکه آخر قسمت 2 رو دیدم تا آندرستند شدم عه این اونه.___. مسخره ها نمیشد خودشو بزارین بازی کنه؟ حتی رنگ کوفتی موهاشونم عوض شددد ×پایان اسپویل×
درکل، نمره ای که به وای هر می‌دم 10/10 ـه و فکر می‌کنم زیباییش به حدی بود که نقص های کوچیکش رو بپوشونه. اگه دلتون یه سریال پرماجرا و هیجانی که علاوه بر معمایی بودنش، پر از حس خوب باشه و یه پایان بی نظیر بهتون هدیه بده، دیدنش رو بهتون پیشنهاد می‌کنم:)
