با یک آهنگ خودتون رو توصیف کنید
اگه این سوال رو از من دو سال پیش می پرسیدید، احتمالا میگفتم Ugly از تونی وان. اگه از من پارسال میپرسیدید، میگفتم One and Only سی ال. اما آیلین امسال، برای فهمیدن اینکه چی میتونه جواب این سوال باشه واقعا فکر کرده، و به نتیجه ای رسیده که برای خودش و شاید برای کسایی که میشناسنش واقعا جالب باشه؛
فک کنم از اینکه من با این آهنگ یه فن فیکشن کامل نوشتم مشخص باشه چقدر دوستش دارم. ولی چیزی که بیشتر باعث شد با فکر کردن به اینکه چقدر توصیفم میکنه یادش بیفتم، مسئلش جداست.
اگه از کسایی که تو مدرسه میبینم بپرسید بهتون میگن من چند باری تکرار کردم وقتی مامانوبابام باهم خونه باشن استرس میگیرم. قصد چسناله ندارم فقط، همیشه میترسیدم. چون اونا به هر حال همدیگه رو به من ترجیح میدن. اگه عشق رو عشق به فرزند تعریف کنیم، بخشی از این آهنگ که میگه پدر و مادرم قهرمان نیستن، اونا دقیقا مثل منن کاملا زندگی منه.
اگه اون عشق رو دوستی ببینیم، عاشق بودن همیشه جواب نیست چون من دوستاییو از دست دادم که یه زمانی صمیمی تر از ما پیدا نمیشد. دوستی که از روز اول کلاس اول ابتدایی باهم بودیم رو سال نهم باهاش تموم کردم، سخت بود؟ البته که بود، ولی بعضی وقتا باید بزاریم یه نفر بره،
اگه عشق رو به معنای واقعی عشق توضیح بدیم، من عشقمو از دست دادم. ناراحت بودم؟ البته، اوایلش واقعا ترسیدم. بدون نقاب من حالم خوبه با کسی حرف نمیزدم، اما الان اون نقاب از پنجره قصر شاهزاده سفید به پایین پرت شده و خورده هاش توی فراموشی گم شدن، شاهزاده الان خوشحاله، چون عاشق بودن همیشه جواب نیست،
من امسال، با سالهای قبلش خیلی فرق داره. تجربه های جدیدی به دست آورده، و فکر میکنم بلاخره متوجه شده باید خیلی چیزا یاد بگیره، چون من امسال، آیلین سال 1400، بزرگتر شده!:)
