کل عمرم دنبال اون لحظه ای بودم که نئشگی روت اثر میزاره و کم کم همه جا ساکت میشه، ولی صدای بال زدن پروانه های ذهنم هیچوقت خارج نمیشد، روی پوستم کشیدمش تا یادم باشه خودم همیشه همراه خودمم..
دیره؟ نه، هنوزم دیر نیست..:)
روز خوبی داشته باشین سرشار از آرامش، دوستتون دارم^^
