وقتی ازتون در مورد تناسخ و زندگی بعدی پرسیدم اکثرتون گفتین اعتقاد ندارین، ولی دوست دارین وجود داشته باشه.
اولین چیز اینه که هیچکس نمیدونه. هیچکس نمیدونه بعد از مرگ چی میشه.
همه چیز برای زندگی بعد از مرگ در حد یه تئوریه ولی چیزی که مشخصه اینه که مرگ پایان زندگی نیست، یعنی قرار نیست با مردن همه چی تموم شه.
من خودم به تناسخ اعتقاد دارم ولی قرار نیست اعتقاد خودمو بکنم تو چشتون یا تئوری های زندگی دوم رو بیارم وسط و این حرفا. چون بحث الان این نیست،
آرام یه کامنتی داد که جالب بود برام،
بنظرم عادلانه نیست که آدمها بنا بر اشتباهاتشون تو زندگی بعدی جایگاه خوب یا بدی داشته باشن چون اینجوری با خیال راحت کارهای شیطانی ممکنه انجام بدن و نهایتا یکی دو دوره زندگی جورش رو بکشن
ینی بنظرم زندگی دنیوی بدون ابدیت پوچه و این پدچی برای من قابل پذیرش نیست
راستش-جدا از اینکه کلا از کامنتای آرام خوشم میاد- یه بخشی از حرفش دقیقا اعتقاد مخالف منه، اونم ابدیته.
توی قرآن گفته شده قیامت و حساب رسی ای وجود داره و تقسیم بندی آدما به بهشت و جهنم بعد از قیامت انجام میشه و بعد؟ بعدش چی؟
بحث اینکه آدما بابت تمام کارهایی که انجام میدن جوابی میگیرن جداست، همه مردم جهان اینو قبول دارن که هیچی بدون جواب نمیمونه. به اصطلاح همون کارما.
مثلا یه نفر توی زندگی الانش یه کاری انجام میده و بعد قراره تا ابد بابت اون کارش مجازات بشه؟ یعنی آدمی که توی 3 سالگی میمیره با کسی که 70 سالگی میمیره رو به یه شکل محاکمه میکنن؟-اون سه ساله هه اصن کاری کرده تو زندگیش؟:/-
اصلا گیرم اینجور باشه، تهش قراره چی بشه؟ همینجوری ادامه داره؟ آخرش قراره به چی برسه؟ خیلی یکنواخت نیست؟
یاد نامیرایی افتادم. به نظرتون زندگی ابدی وقتی میدونین قرار نیست بمیرین عجیب نیست؟
نمیدونم چجوری باید توضیحش بدم، ولی بعد از یه مدت حوصله آدم سر میره. چون توی زندگی الان، شما دارین با فکر اینکه ممکنه همین الان بمیرید زندگی میکنید. به خودتون آسیب نمیزنید یا همینجوری یهویی نمیفتید جلوی ماشین، چون میدونین ممکنه ادامه زندگی ازتون گرفته بشه. کارای خطرناک که به بقیه آسیب بزنه انجام نمیدین چون میدونین قراره جوابشو بگیرین مگه اینکه روانی بودن کورتون کرده باشه که اون دست ما نیس دیه.
ولی وقتی میدونین نمیمیرین، دیگه قرار نیست چیزی جالب باشه. بعد از یه مدت نمردن حوصله سر بر میشه. بعد از یه مدت اینکه فقط بشینی زیر درخت و زیرت رودخونه باشه و همش چیز میز بخوری حوصله سر بر میشه. خب که چی؟ تهش قراره چی بشه؟
از سمت دیگه تناسخ هم این ایرادو داره که مدام روحت میچرخه و به دنیا میاد. اما حداقل توی زمین به دنیا میای، علم و چیزایی مثل اون وجود دارن و میشه چیزای زیادیو اثبات کرد...
مثلا اون دختر بچه 3 ساله همیشه آرزو داشته چه میدونم بره سفر. توی زندگی بعدیش کمبود اون سفر کردنه جبران میشه-الکی دارم میگما مثال زدم صرفا-
یا مثلا یه قاتلی که زده کلی آدم کشته، اگه توی زندگی بعدیش به عنوان یه چیز ناچیز به دنیا نیاد قطعا طعم ازدست دادنو میکشه. هرچند توی زندگی الانش هم قراره کارما بیاد سراغش
به هر حال چیزی که توی قرآن میگه در مورد خوب زندگی کردن تا اینکه یه زندگی بعد از مرگ خوب داشته باشیم با اعتقاد به تناسخ هم رعایت میشه.
اگه نظرتونو نگفتین ممنون میشم بگیدش^^
+آهنگ Never Grow Up چانمینا یه آهنگ افسانه ایهTT
++چجوری چانمینا استن نمیکنید تباها..واقعا که..
+++تحلیلای Bijin مینا رو خوندم و برگام ریخت. تکرار میکنم چانمینا استن کنید پشیمون نمیشید
++++لوک ات دیس..آه لوک ات دیس...
