یه احساس عجیبی داره، نمیدونم میفهمینش یا نه.
اینکه یکی دستاشو سر بده توی دستای تو، یا دستای یه نفر دیگه و محکم قفلشون کنه.
بعضی دستا، خیلی خوشگلن. ظریفن. انگار مجسمه ان. صاف و بی نقص.
بعضی دستا، نرم و کوچیکن. وقتی مشت میشن خیلی بیشتر تپل و کیوت در میان.
بعضی دستا، جذابن. مردونه ان. بزرگ و امن و خواستنی ان.
بعضی دستا تاینی و کیوتن. انگشتاشون باریکه ولی کوتاهه.
دستای آدما شخصیتشونن. با دستای یه نفر میتونی بفهمی چه آدمیه و چه دستی بهش میخوره.
هر دستی هم داشته باشی، بلاخره یه دست دیگه پیداش میشه که قالبشون باشه.
حتی نگاه کردن دستای دونفر که برای هم ساخته شدن هم احساس فوق العاده ای داره.
بعضی وقتا، خوشحالیه. وقتی میبینی دونفر به هم میرسن و دستاشون قفل همه.
ولی بعضی وقتا، وقتی میبینی دوتا دست که برای هم ساخته شدن جدا میشن و یکیشون مجبور میشه یه دست دیگه رو بگیره. دست دیگه، هیچوقت حس قبلی رو نمیده. چون دستا خاص تر از چیزین که فکر میکنی.
دوتا دست توی هم قفل شده. دستایی که مال همن. مثل ترکیب رنگ سفید و نقره ای خاصن.
این زیبا ترین نقاشی به تصویر کشیده شده عشقه:)
+تا وقتی دستارو تو هم قفل کردن هست چجوری روتون میشه برای ابراز علاقه همو ببوسین؟TT
++به جز پرسون و ترنم..بقیتون عمرا بتونین حدس بزنین ایده اینو از رو چی گرفتم..xD
